"فرهنگستان
ایران"نخستین فرهنگستان از مجموعة فرهنگستان های ایران است که در خرداد ماه
1314 جهت حفظ و توسعه و ترقی زبان و ادبیات فارسی، وضع لغت علمی و خارج
کردن لغات بیگانه از این زبان تأسیس شد. کارهای دیگری که دربرنامه اش بود
تهیة دستور زبان و قواعد وضع لغات فارسی، گردآوری لغات و اصطلاحات قدیمی و
ترانه ها و آهنگ-های محلی و غیره بود. این فرهنگستان(که به فرهنگستان اوّل
هم معروف است) درسال 1320 تعطیل شد و ادامة کار را، پس از فترتی چند ساله،
فرهنگستان دوم و پس از آن فرهنگستان زبان و ادب فارسی(فرهنگستان سوم) پی
گرفت که هنوز هم فعّال و پویاست. کتاب حاضر در برگیرندة واژه های مصوّب
فرهنگستان اوّل است که سال های 1310 تا 1329 را در بر می گیرد و این خود
نشان می دهد که فرهنگستان اوّل چهار سال پیش از تأسیس رسمی و نه سال پس از
تعطیلی هم فعالیت های غیر رسمی داشته است. "ارزیاب، هواپیما، هواشناسی، آب
بها، آتش نشانی، ناوگان، بایگانی، آرواره، دادسرا، پزشک، پرونده، چاپ،
جلبک، دبیرخانه" و بسیاری دیگر از واژه های آشنای امروز واژه های مصوّب
فرهنگستان اوّلاند.