خرداد ماه بود، چوپانی در زمینهای ناهموار گله های خود را می چرائید، زمین پر از علف های سر سبز و درختان زیبا بود. این درختان تحت کارایی بادهای شمالی بودند. فریک چوپان را همه اهالی دهکده ورست می شناختند و او را فریکی صدا می کردند. او در نزدیکی دهکده، در جای بسیار نمناک و ناپاک می نشست و گله های خود را می چرانید..