نوشته : پل نیزان
پل نیزان(Paul Nizan )، نویسنده و منتقد فرانسوی(1940- 1905)، صاحب رسالة
سگهای پاسبان(1932)، نویسنده رمان اسب تروا(1935) و کتابهای آنتوان
بلوایه و وقایع سپتامبر(1939)، دبیر بخش دیپلماتیک و نقد ادبی روزنامههای
اومانیته(1935) و سوسوار(1937) بود که نزدیکترین رفیق و همنشین ژان پل
سارتر به شمار میرفت.
نیزان در 16 سالگی، هنگام تحصیل در مدرسه هنری چهارم با سارتر آشنا شد و هر
دو، در سال 1924 برای تحصیل در رشته فلسفه به مدرسه عالی فرانسه(اکول
نرمال سوپریور) رفتند و در دوره دانشجویی، با یکدیگر مجله دانشسرا را منتشر
کردند. در این دوران، نیزان و سارتر با امانوئل مونیه و ریمون آرون همکلاس
بودند و این چهار چهره برجسته فرانسوی، در سال 1928 از دانشسرای عالی
فارغالتحصیل شدند.
دو تن از این چهار تن، نیمه دوم قرن را ندیدند: نیزان در 1940 با ترکش
نخستین گلولههای توپها در جنگ جهانی دوم کشته شد و مونیه در سال 1950
دیده از جهان فرو بست. نیزان که فرانسه امروز او را به مانند «نابغهای
جوانمرگ» ستایش میکند، در ایران ناشناخته است؛ چه اینکه تنها همین کتاب از
او در ایران ترجمه و چاپ شد. تاریخ غرب سرشار از توطئه نظامهای سیاسی
برای «کنترل مغزها» است و نظام لیبرال سرمایهداری، بیشترین سهم را در این
تاریخ به خود اختصاص داده است.خطوط برجسته این توطئه، در اروپای دهههای
1920 و 1930 بسیار برجسته است؛عصری که خدمتگزاری روشنفکران و فیلسوفان به
نظامهای سیاسی برای «منطقی کردن سلطه» شدت گرفت.
در سال 1932، نویسندهای فرانسوی که پل نیزان نام داشت، مانند کارل کروز،
علیه له شدن مردم - خصوصاً طبقه ضعیف - زیر ایدههای روشنفکری شورید و گفت
که فیلسوفان و روشنفکران غربی از راه فرهنگ و ادبیات، مردم را بازیچه قرار
میدهند. در کتاب سگهای پاسبان، نیزان به مثابه یک نویسنده جدلگرا ظاهر
میشود.
او به روشنفکران و فیلسوفانی که خود را «کفیل حقیقت» میدانند، حمله میکند
و با زبانی نیشدار مینویسد: در دنیایی که به گونهای وحشیانه به ارباب و
بنده تقسیم شده است، آنان پنهان و آشکار در جهت توجیه سلطه و منافع
قدرتمندان حاکم حرکت می کنند و «دیگر هیچ جایی برای بیطرفی متفکران باقی
نمانده است.»